Kask jest głęboki oraz masywny, dzięki czemu dobrze chroni głowę w razie upadku. Ma nowy sposób regulacji, oparty na systemie BOA. Różni się od konkurencji z pokrętłami tym, że napręża cienkie, elastyczne linki, które dokładnie dopasowują kask do kształtu głowy.

Tylne gniazdo trzymające potylicę można mocować w trzech punktach, regulując wysokość kontaktu z głową. Test wykazał, że jeśli zamocujemy je zbyt nisko, to w pozycji triathlonowej i mocno zadartej brodzie kask przemieszcza się do góry. Wystarczy jednak podnieść tylną regulację do góry i problem znika. System zapięcia pod brodą Monomatic ma dodatkową regulację sześciostopniową, dzięki której nie musimy za każdym razem zmieniać ustawień paska, co jest uciążliwe. Odpięcie go za pomocą jednego, dużego przycisku jest szybkie i intuicyjne.

Jazda jest bardzo cicha, nie słychać szumu powietrza, jak ma to miejsce w klasycznych konstrukcjach. Odnosi się wrażenie, że jego strugi łagodnie opływają głowę. Kask w przedniej części ma pięć niewielkich otworów wentylacyjnych, jednak w środku kanały są bardzo duże i głębokie, podobnie jak wyloty w tylnej części kasku. Dzięki temu przepływ powietrza, a więc wentylacja, jest wystarczająca, nawet w ciepłe dni. Mimo wszystko wypada jednak gorzej w porównaniu do konstrukcji o priorytecie intensywnej wymiany powietrza. Nie jest lekki, 322 g to więcej od nowego kasku Bontragera Balista o ok 60 g i o 27 g więcej od Specialized Evade.

Uvex chwali się, że dzięki EDAero na dystansie 40 km, przy prędkości 38 km/h (czyli prędkość dobrego triathlonisty amatora na dystansie olimpijskim), pozwala zaoszczędzić 85 sekund lub 16 watów. My z kolei polecamy nasz „Wielki Test Aero”, opublikowany w wydaniu Triathlon #1/2015, w którym obiektywnie wykazaliśmy sekundowy zysk, wynikający z użycia kasku aero. Nasze badanie pokazało, że EDAero można stosować nie tylko w triathlonie czy zmaganiach TT, ale również w klasycznych wyścigach szosowych, a nawet na treningach.

+ aerodynamika dostępna na codzień
+ system regulacji
- cieższy niż konkurencja