Fizyczny trening sportowy definiowany jest jako proces świadomie kierowanego rozwoju wydolności fizycznej oraz umiejętności ruchowych i taktycznych w celu osiągania jak największych sukcesów sportowych [1]. Poprzez systematyczny trening fizyczny możliwe są do wytworzenia zarówno strukturalne, jak i funkcjonalne zmiany adaptacyjne, których charakter zależny jest od rodzaju zastosowanego bodźca, jego intensywności i czasu trwania [2, 3].
Istotne znaczenie ma również okres przerwy pomiędzy treningami, niezbędny z punktu widzenia pełnej odbudowy zmian zmęczeniowych, będących wynikiem danej pracy [4]. Nieodłącznym elementem procesu treningowego jest kontrola zmian adaptacyjnych organizmu, bez której niemożliwe jest prowadzenie w pełni kompleksowego procesu sportowego. Testy wysiłkowe, prócz sprawdzenia poziomu danej wydolności, określenia przydatności czy predyspozycji do wykonywania danej dyscypliny sportowej, mają również na celu wspomaganie procesu treningowego i zbieranie szerokiego zakresu informacji dotyczących stanu, ale również kierunku adaptacji organizmu człowieka. W fizjologii wysiłku w zależności od tego, którą cechę chcemy poddać kontroli, stosowane są testy oceniające moc i pojemność tlenową, moc i pojemność beztlenową (moc fosfagenowa, pojemność glikolityczna), siłę mięśniową oraz inne zdolności motoryczne, przebiegające z wykorzystaniem narzędzi pomiarowych. W warunkach laboratoryjnych najczęstszymi wykonywanymi testami bezpośrednimi są kolejno dla oceny wydolności tlenowej – progresywny test z analizą gazów oddechowych i poborem stężenia mleczanu na bieżni lub cykloergometrze, prowadzony do odmowy oraz dla oceny wydolności beztlenowej – test Wingate, mierzący parametry mocy i przeprowadzany na cykloergometrze rowerowym. Nie zawsze mamy jednak możliwość przeprowadzenia testów bezpośrednich, ponieważ wymagają one stworzenia właściwych warunków labolatoryjnych, zajmują dużo czasu i konieczny jest duży wkład pracy. Istnieje druga grupa testów wydolnościowych opierająca się na pomiarach częstości skurczów serca podczas umiarkowanej pracy fizycznej. Są to próby pośrednie. Aby ustalić u badanego wielkość pułapu tlenowego, należy znać jego maksymalną częstość skurczów serca oraz poziom minutowego poboru tlenu [5].

(...)

Cały test znajdziecie w Triathlon 1/2019. Możesz też kupić e-wydanie.